Hepimiz Biraz Trajikomik!

Kuşaklar…
A, B, C, D derken… Geldik Z kuşağına!
Ama mesele sadece harf meselesi değil; mesele trajikomik farklar.

A Kuşağı – At Kuşağı

Taş devri. Tablet vardı ama “Apple” değil, bildiğin kaya. SMS? Duman sinyali!
Trajik: Akşam yemeği için mamut kovalamak zorundasın.
Komik: “Oruç muyuz?” – “Hayır, sadece yakalayamadık.”

C Kuşağı – Çivi Kuşağı

İlk yazılar. “Tweet” yok, kil tablet var.
Trajik: 160 karakter değil, 160 kilo!
Komik: Âşık olan genç, duvara çiviyle kalp kazıyor.

E Kuşağı – Efsane Kuşağı

Ortaçağ. Zırhlar, kaleler, şövalyeler…
Trajik: Aşkını kanıtlamak için turnuva kazanman şart.
Komik: Tinder yok, kılıç var!

G Kuşağı – Gramofon Kuşağı

Sanayi devrimi. Elektrik yeni icat.
Trajik: 16 saatlik mesai, haftasonu diye bir şey yok.
Komik: Ampul yanınca “Cin çıktı” diye kaçmak!

K Kuşağı – Kaset Kuşağı

Walkman dönemi.
Trajik: Kaset sarma = Kalemle kardiyo.
Komik: “Sevgilim için şarkı kaydettim” → Yan odadan annesi: “Oğlum yemeğe gel!”

M Kuşağı – Milenyum Kuşağı

90’larda çocuk, 2000’lerde genç.
Trajik: Nokia 3310’un pili senden uzun yaşıyor.
Komik: İnternet kafede “ANNEN ÇAĞIRIYOR” anonsu!

Z Kuşağı – Zoom Kuşağı

Her şey online. Okul, iş, aşk…
Trajik: Kahve soğumadan WhatsApp grubu 274 mesaj!
Komik: Dedesi “Ben köyden şehre yürürdüm” diye başlar, torun “Ben de kablosuz bağlandım” diye bitirir.

---

SONUÇ?

A’dan Z’ye kadar herkes haklı, herkes mağdur, herkes biraz komik!
Kiminin derdi mamut, kiminin derdi modem.
Ama ortak nokta şu: Her kuşağın bir trajedisi, mutlaka komedisi var.