Utanmak
İnsanların üstünde ölü toprağı var sanki, emekli evden çıkmak istemiyor, aldığı maaş belli, kiralar 3 emekli maaşı ediyor.
Ne yazarsam yazayım, Amerika ve İsrail'in dediği ve istediği oluyor. Bizler sadece oy veren insanlar olarak görünen bir düzenin parçasıyız.
Bu arada güzel bir yazı ve güzel şiirler buldum, paylaşmak istedim sizlerle...
UTANMAK
Utanmak literatürde “bilinçli bir duygu" olarak tanımlanır. Bu bilinçli davranış şu an aranan bir duygu haline geldi. Neden mi? Çünkü utanmak eylemi de zaman evriminden nasiplenerek bilinçli utanmazlık haline dönüştü.
Toplumumuzun utanmazlığı bu durumun mikro düzeyiyken insanlığın utanmazlığı ise makro düzeyidir.
Gelin görün ki hem mikro hem de makro düzeyde felaket bir noktadayız. Çalanın utanmadığı ama çalamayanın cezalandırıldığı, yalan söyleyenin utanmadığı ama söylemeyenin utandırıldığı ,güçlünün güçlüyüm diye zayıfı yuttuğunda utanmazlığı zayıfın ise zayıf kaldığı gerekçesi ile cezalandırıldığı bir toplumda bir dünyada yaşıyoruz. Ne kadın cinayetlerinden utanıyoruz, ne Soma’dan, ne yangınlardan utanıyoruz ne Narin’den, ne Filistin'den utanıyoruz ne de Afrika’dan. İnsani değerlerimiz yırtık vicdanımızdan azar azar dökülüyor.
Umarım karanlıklara layık gördüğümüz utangaçlık duygumuz tekrar gün yüzüne çıkar, çıkar da insanlığın dünyasında yaşamak nasip olur.
Kendi kendisinden utanmayan, yeryüzünde kimsede utanmaz.
NEŞET ERTAŞ...
***
Meltem Erşan Özdemir..
Kalemim
Bir elim kalem tutuyor hala
Bir elim nasır
Kalemim dökerken içini
Ellerim okşar mısraları
Bir şiir tutturmuşum
Taa içimden en derinden
Ve
Kalbim kadar temiz olan ayrılmış sayfalara
Nasırlı ellerle yazılan kelamlar
Ağlayan satırlar
Yürekten haykırıyor
Bu istek,bu tutku
Ne gönlümden gidecek
Ne de kalemim beni terk edecek
Yazan:Emine Öztürk
***
Aşkındır benim mabedim
Cemalin ufkuma doğar
Hayal mi ,düş mü gördüğüm
Sevmek sır olmakmış meğer
Gecem gündüzüm kördüğüm
Kokun sinmiş tenime
İşte cennet budur dedim
Dünya zerre yok gözümde
Aşkındır benim mabedim
Bu nasıl bir sevda imiş
Bu canımda mekan kuran
Ölmeye bile değermiş
Öğretti aşkı bulduran
Yazan :Hazal Balat
***
Belki yeniden
Gel desen belki yeşerir yine umutlar
Dokunur yine ellerine ellerim
Sesinle uyanır yine bütün kuşlar
Doğa söyler yine şarkısını
Gel desen siyahlar beyaz olur yeniden
Biliyorum, sesin yine işler ruhuma
Bir şiir olup dokunursun dudaklarıma
Bir karanlıklar geriye
Birde siyahlığını saçlarından almış o karanlık gece
Gel desen kanatlarım çıkar belki yeniden
Gülün rengi
Zambağın kokusu değişir
Hasretin adı vuslat olur
Nazım Piraye'sine kul tanrıya kavuşur
Yazan:Subutay Hüseyin Çolak